แต่งงานมาเลย 10 ปีมีลูก 1 คน แฟนมาบอกเลิกเฉยเลย สับสนมากอยากหาคนปรึกษาครับ

เหตุที่มาบอกคือเราไม่เป็นผู้นำ โอเคมันถูกของเค้า แต่มาบอกตอนนี้มันไม่สายไปแล้วหรอ ฐานะการเงินเราก็ไม่ได้เป็นหนี้สินอะไร กับมีทุกอย่างลูกก็เรียนโรงเรียนเอกชนมีชื่อเสียง ค่าเทอมเป็นแสน เค้าไม่ได้หาเลี้ยงผมนะครับ แต่เราเป็นหุ้นส่วนกัน ตอนคบกันใหม่ๆต่างคนต่างมีธุระกิจเป็นของตัวเอง แต่ผมโชดไม่ค่อยดี เจอเพื่อนโกงจึงขายหุ้นทิ้งหอบเงินมาลงทุนกะแฟน แรกๆเค้าก็เห็นใจไม่มีปัญหาอะไร การลงทุนกะแฟนก็ลงคนละครึ่ง แต่การบริหาร แฟนจะเป็นคนบริหาร(ผมไม่ถนัดงานของเค้าเลย) ผมเป็นแค่ผู้ช่วย 5 ปีที่ทำมาไม่เคยได้ยินแฟนบ่นอะไรเกี่ยวกับงาน (อ่อ รายได้เราหารกัน เราใช้เงินคนละกระเป๋าครับ)แต่แล้วจู่ๆ แฟนมาบอกเลิกครับผมตกใจไม่คิดว่าเธอจะพูดออกมา ทุกวันนี้ยังอยู่บ้านเดียวกัน แต่ก็เหมือนต่างคนต่างอยู่ ผมอึดอัดมาก มันเหมือนกับทุกสิ่งที่สร้างมา 10 กว่าปีหายไปในพริบตา มองไม่เห็นอนาคต ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร ยิ่งเห็นเค้าเล่นโทรศัพท์แล้วหัวเราะอยู่คนเดียวมันยิ่งทำให้ผมเจ็บปวด ผมทุกข์จะตายแต่เค้ากับมีความสุข ใครก็ได้พูดกับผมหน่อยสิครับ ผมจะทำยังไงดีกะชีวิตนี้
ป.ล ผมยังรักเค้ามากไม่อยากเสียเค้าไปเลยครับ ที่ผมยอมเรื่องเลิกกัน เค้าบอกว่าเราก็ยังอยู่บ้านเดียวกัน แต่แค่เราไม่ได้เป็นแฟนกัน ทำหน้าที่พ่อกะแม่เหมือนเดิม